Eetbuistoornis

Mensen met een Eetbuistoornis (in het Engels Binge Eating Disorder; BED) hebben last van eetbuien en compenseren deze eetbuien niet. Lees hieronder de kenmerken van eetbuistoornis.

Kenmerken van Eetbuistoornis - DSM Classificatie

BED (Binge Eating Disorder) ofwel eetbuistoornis is omschreven als: terugkerende episodes van significant meer voedsel eten in een korte tijdsspanne dan de meeste mensen zouden eten onder vergelijkbare omstandigheden, met episodes gemarkeerd door gevoelens van controleverlies. Iemand met BED kan te snel (gehaast) eten, zelfs wanneer hij of zij geen gevoel van honger heeft. De persoon kan gevoelens van schuld, schaamte of afgunst hebben en kan eetbuien alleen uitvoeren (hebben) om het gedrag te verbergen. De stoornis is geassocieerd met duidelijk leed (verlies) en komt gemiddeld minimaal één keer per week gedurende drie maanden voor.

Classificatiecriteria:
A.    Herhaalde episoden van eetbuien. Een eetbui-episode wordt gekenmerkt door beide volgende kenmerken: 1. Het eten in een bepaalde tijd (bijvoorbeeld twee uur) van een hoeveelheid voedsel die beduidend groter is dan de meeste mensen in zo’n periode zouden eten onder gelijke omstandigheden. 2. Het gevoel tijdens de periode geen beheersing over het eten te hebben (bijvoorbeeld het gevoel niet te kunnen stoppen of geen beheer te hebben over wat en hoeveel hij of zij eet).
B.    De eetbui-episoden hangen samen met drie (of meer) van de volgende kenmerken:
1. Veel sneller eten dan normaal.
2. Dooreten totdat een onaangenaam vol gevoel ontstaat.
3. Grote hoeveelheden voedsel nuttigen zonder lichamelijke trek te hebben.
4. Alleen eten, uit schaamte over de hoeveelheid die de betrokkene nuttigt
5. Achteraf van zichzelf walgen, zich somber of erg schuldig voelen.
C.    Er is sprake van duidelijk lijdensdruk door de eetbuien.
D.    De eetbuien komen gedurende drie maanden gemiddeld minstens eenmaal per week voor.
E.    De eetbuien gaan niet gepaard met het herhaalde ongepast compensatiegedrag zoals bij boulimia nervosa, en treden niet uitsluitend op in het beloop van boulimia nervosa of anorexia nervosa.

De Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM) is een classificatiesysteem voor psychiatrische aandoeningen. Het Amerikaanse handboek is ontwikkeld voor gebruik bij met name onderzoek. Door internationaal dezelfde criteria af te spreken voor psychiatrische aandoeningen wordt onderzoek en communicatie duidelijker en betrouwbaarder. De DSM is een classificatiesysteem, geen diagnostisch systeem wat velen denken. Dat betekent dat alleen de symptomen van een aandoening worden beschreven en niet de oorzaak. De oorzaak (en complexiteit) van een psychiatrische aandoening verschilt uiteraard per persoon.